سختی سنج
سختی سنج
سختی سنج ها به طور کلی در دو نوع دستگاه های قابل حمل یا سختی سنج پرتابل که میتوان براحتی آن را در دست گرفت و تراپ آن را روی فلز قرار داد و سختی آن را اندازه گرفت و سختی سنج های بزرگ تر که قابل حمل نیستند و باید قطعه فلز یا فولاد را در زیر آن قرار داد و سختی آن را اندازه گرفت که بیشتر در آزمایشگاه های صنعتی استفاده می شود تقسیم بندی می شوند
واحد های سختی فلزات و مواد دیگر هرکدام با توجه به روش خاصی طراحی شده و می توان این واحد ها را به صورت تقریبی به یکدیگر تبدیل نمود. غالبا در سختی سنج های پرتابل امکان تبدیل واحد های سختی به یکدیگر وجود دارند و میتوان سختی فلزات یا مواد دیگر را واحد های دیگر تبدیل نمود ولی سختی سنج های آزمایشگاهی بزرگ تر معمولا برای یک واحد سختی طراحی شده اند و آن واحد سختی را به صورت بسیار دقیق اندازه گیری می کنند و به نام های واحد های سختی معروف هستند مانند سختی سنج میکرو ویکرز یا سختی سنج راکول یا سختی سنج برینل که از مهمترین واحد های سختی فلزات هستند نامیده می شوند.
روش اندازه گیری با دستگاه سختی سنج پرتابل چیست ؟
بله درست حدس زدید روش تست LEEB هست .
روشهای سنتی مبتنی بر تستهای سختی فرورفتگی فیزیکی هستند. فرورفتگی های بسیار سخت از هندسه ها و اندازه های مشخص به طور مداوم تحت یک نیروی خاص به مواد فشار داده می شوند. پارامترهای تغییر شکل، مانند عمق فرورفتگی در روش راکول، برای اندازه گیری سختی ثبت می شوند.
با توجه به اصل لیب پویا، مقدار سختی از اتلاف انرژی یک جسم ضربه ای تعریف شده پس از ضربه زدن به یک نمونه فلزی، مشابه اسکلروسکوپ Shore، به دست می آید. ضریب لیب (vi,vr) به عنوان معیاری برای اتلاف انرژی در اثر تغییر شکل پلاستیک در نظر گرفته میشود: بدنه ضربهای از نمونههای آزمایشی سختتر نسبت به نمونههای نرمتر سریعتر برگشت میکند و در نتیجه مقدار بیشتری برابر با 1000×vr/vi دارد. یک جسم ضربه مغناطیسی اجازه می دهد تا سرعت از ولتاژ القا شده توسط بدن هنگام حرکت در سیم پیچ اندازه گیری استنتاج شود. ضریب 1000×vr/vi در واحد سختی ریباند لیب HLx نقل میشود (که در آن x نشاندهنده کاوشگر و نوع بدنه ضربهای است: D، DC، DL، C، G، S، E)
در حالی که در آزمایشهای استاتیکی سنتی، نیروی آزمایش به طور یکنواخت با افزایش بزرگی اعمال میشود، روشهای آزمایش دینامیکی یک بار آنی اعمال میکنند. یک آزمایش فقط 2 ثانیه طول می کشد و با استفاده از پروب استاندارد D، فرورفتگی به قطر 0.5 میلی متر روی ریخته گری فولاد یا فولاد با سختی لیب 600 HLD ایجاد می کند. در مقایسه، یک فرورفتگی برینل روی همان ماده ~3 میلی متر است (مقدار سختی ~400 HBW 10/3000)، با زمان اندازه گیری مطابق با استاندارد ~ 15 ثانیه به اضافه زمان اندازه گیری فرورفتگی.